Anita Veenendaal
KeyKeg
‘Meer plastic is goed’, betoogde Anita Veenendaal van KeyKeg tijdens de Week van Ondernemer in Cinema Texel. De succesvolle ondernemer uit Den Helder hield er een even prikkelende als inspirerende voordracht, die meer publiek had verdiend. Reden voor de redactie van Zilt & Zakelijk om het Marsdiep over te steken en haar bijzondere verhaal op te tekenen.
In een wereld met toenemende zorgen over het gevaar van plastic, dat in minuscuul kleine deeltjes zelfs het leven in de diepste gedeelten van de oceanen bedreigt, houdt Anita Veenendaal een warm pleidooi voor het gebruik ervan. ‘Plastic is een fantastisch product. Als je er maar goed mee omgaat.’
Het Helderse bedrijf produceert plastic kegs, de internationale naam voor het Nederlandse fusten. Een duurzaam alternatief voor de zware stalen vaten die normaal door de horeca worden gebruikt. ‘Onze fusten zijn veel milieuvriendelijker. Nu al zijn ze geproduceerd uit dertig procent gerecycled materiaal. Na gebruik worden ze in elkaar geperst en wordt het plastic bijna volledig gebruikt om nieuwe fusten van te maken.’
Minder milieubelasting
Anita’s uitleg is verrassend. Je zou verwachten dat juist de herbruikbare stalen fusten het milieu minder belasten. ‘Nieuwe kegs produceren is beter dan schoonmaken voor hergebruik’, legt ze uit. ‘Het scheelt veel water en chemicaliën. Bij hergebruik is voor het reinigen van een fust zeven liter water per liter bier nodig. Voor de productie van een nieuwe fust is dat maar anderhalve liter water. Dat grote verschil is erg belangrijk in een wereld waarin water steeds schaarser wordt.’
Daar komt bij dat één op de tien stalen fusten niet meer wordt ingeleverd bij de brouwerij en verloren gaat. Dat probleem speelt dus niet bij de plastic fusten, die steeds opnieuw worden gemaakt. Ook wordt veel bespaard op het vervoer en daarmee op de uitstoot van CO2. ‘Volle plastic fusten kun je vier hoog stapelen zonder tussenpallet. Lege stalen fusten vragen veel ruimte. De lege kegs worden in elkaar geperst. Er gaan er tachtig in een kubieke meter. Bij alles houden we rekening met de duurzaamheid.’
KeyKeg, gevestigd aan de IJzergietersweg, vlakbij vliegveld De Kooy, is een familiebedrijf, dat in 2005 werd opgericht door Anita’s vader Jan Veenendaal en haar broer Jan-Dirk. Veenendaal senior hield zich aanvankelijk met heel andere zaken bezig, zoals de verhuur van solexen en verkoop van vastgoed. Dat veranderde met de komst van Bert Hanssen, uitvinder van de voorloper van het plastic fust. ‘Het bedrijf waar hij werkte, ging failliet. We hebben het overgenomen, met Bert en zijn vinding erbij.’
Anita studeerde fiscaal recht en koos als jongvolwassene voor een carrière in de financiële wereld, onder meer in private banking. Maar toen haar vader ziek werd, keerde ze terug naar Den Helder. Ze is nog steeds blij met haar keuze en roemt de samenwerking met haar vader en broer. ‘Zij zijn erg creatief, ik ben analytisch en zakelijk. En ik heb financiële kennis. Daardoor versterken we elkaar.’
Met pek en veren verjaagd
Het duurde even voordat de plastic kegs een succes werden. ‘De eerste ontwerpen waren rond. Om ze te kunnen vervoeren, moesten ze in een doos. Anders gingen ze rollen. Maar daardoor was toch nog veel verpakking nodig. Toen we er voor het eerst mee naar een beurs gingen, werden we met pek en veren weggejaagd. We waren een echte gamechanger in een traditionele wereld. ’
Inmiddels levert het bedrijf twee soorten. De KeyKeg is voorzien van een binnenzak, waarin het bier of de wijn zit. Met behulp van lucht wordt de drank naar buiten gedrukt. Het voordeel van deze binnenzak is dat het product nooit in aanraking komt met drijfgassen of zuurstof en daardoor twee keer zo lang houdbaar is als in andere verpakkingen. ‘Je proeft het bier of de wijn zoals de producent het heeft bedoeld. Bovendien is het gebruik van lucht als drijfmiddel milieuvriendelijker dan CO2.’
Daarnaast levert het Helderse bedrijf de UniKeg, die qua werking veel op de vertrouwde stalen fust lijkt, inclusief stijgpijp en het gebruik van CO2 om de drank omhoog te duwen. Hoewel dit alternatief minder duurzaam is, staat Anita toch volledig achter het product. ‘Niet elke afnemer is over te halen meteen de KeyKeg te gebruiken. Om de concurrentie te bestrijden hebben we ervoor gekozen dit tussenmodel te ontwikkelen.’
In korte tijd groeide KeyKeg uit tot een internationaal bedrijf. Naast de (hoofd)vestiging in Den Helder zijn er fabrieken in Amerika, Engeland en Duitsland en sinds kort in Spanje. Bovendien levert de onderneming in negentig landen.
Onze missie: de wereld mooier achterlaten dan we ’m vonden ’
Tinder
Een belangrijke rol in het succes speelt wat Anita de Keg collection community noemt. Daarbij wordt nauw samengewerkt met de supply chain, de hele keten van brouwers, distributeurs en horeca. Om ze met elkaar in verbinding te brengen, hebben we de website www.keykegusers.com opgezet. Een soort Tinder voor onze gebruikers. Iedereen komt zo heel eenvoudig in contact met elkaar. Dat stimuleert de vraag.’
Succesvol is het bedrijf ook op Texel, waar TX Bier van Kees Groenewoud en Jaco Spek en Tesselaar Familiebrouwerij van de familie Diks de lichtgewicht fusten gebruiken. De kegs worden bij Amsing Recycling verzameld en geperst, waarna het plastic met bestaande transporten naar Den Helder wordt gebracht. ‘Texel is het eerste circulaire eiland met KeyKeg en UniKeg. Vooruitstrevend in duurzaamheid’, zegt Anita met gevoel voor promotie.
KeyKeg telt inmiddels honderd medewerkers, inclusief de verkopers die in het buitenland actief zijn, exclusief de zeventig productiemedewerkers buiten Nederland die niet op de loonlijst staan en worden ingehuurd. Het valt niet altijd mee om aan geschikt personeel te komen. Aan de andere kant is Anita er trots op dat zelfs vanuit het buitenland bij haar bedrijf wordt gesolliciteerd. ‘Technici, marketeers, ict-experts, we zijn altijd op zoek naar voortreffelijke mensen.’ Ze maakt overigens bezwaar tegen de term personeel. ‘Ik denk niet in hiërarchische verhoudingen. We zijn allemaal gelijk, alleen een hond heeft een baas. Het draait bij ons om verantwoordelijkheidsgevoel en vertrouwen. Ik ga voor geestelijke vrijheid. We werken in teams en stimuleren onze medewerkers om samen te werken en zelf zaken te bedenken en aan te pakken. Je moet ondernemersbloed hebben om hier goed te kunnen werken.’
Vitaalste bedrijf van Nederland
Benieuwd of haar medewerkers het ook zo zien, vragen we Bianca Hofland (van het team Marketing & PR), die ook bij het gesprek is, hoe zij het werk ervaart. Bianca reageert met een lach. ‘Ik heb eerder gewerkt bij een grote zorginstelling. Als ik daar iets nieuws bedacht, moest ik dat eerst schriftelijk en in tienvoud aanvragen. Hier is de reactie vaak: Goed idee, waarom hebben we dit gisteren niet al gedaan? Als wij als team ervan overtuigd zijn dat het een goed idee is, voeren wij het zelf uit. Alleen als het een grote investering is, gaan we eerst naar onze teamcoach.’
Het beleid gaat zó ver dat medewerkers zelfs niet tegen hun zin op hun werk hoeven blijven. Anita: ‘Als je moe bent, ga dan lekker naar huis. Dan ben je morgen weer fit. Dat is beter dan blijven omdat het moet.’ Die vrijheid werkt, in combinatie met allerlei maatregelen om gezond te blijven. Zo is het bedrijf volledig rookvrij, krijgen medewerkers gratis fruit en smoothies, hebben ze de beschikking over zit-stabureaus (‘zitten is het nieuwe roken’) en worden hardloopsessies gehouden, yogacursussen verzorgd en stoelmassages gegeven. Trots: ‘We doen er echt heel veel aan. Met succes, want het ziektepercentage is minder dan één procent. Vorig jaar zijn we uitgeroepen tot het Vitaalste Bedrijf van Nederland.’
Je droom achterna jagen
Ook het verloop is klein. Het afgelopen jaar kozen niet meer dan drie medewerkers voor een andere baan. ‘Ik zeg altijd: je moet je droom achterna jagen. En als wij je droom niet zijn, dan moet je wat anders gaan doen.’
Al met al is een stevige basis gelegd. Maar wat de ambitieuze Anita betreft, is er nog heel veel werk aan de winkel. ‘Onze ambitie is de ecologische footprint zo klein mogelijk te maken. Onze missie is de wereld mooier achter te laten dan we ’m aantroffen. Of in ieder geval beter.’
