Anton en Nancy
De Smulpot
Of de interviewer een worstenbroodje lust, vraagt Nancy Hopmans, met haar zachte g. Zij en Anton Kalusche zijn eigenaar van De Smulpot in Den Burg. ‘Ze komen van mijn eigen bakkertje in Oosterhout. Vandaag trakteren we iedere Brabander die bij ons te gast is op zo’n broodje, want het is carnaval. Een grolletje.’ ‘Typisch Nancy’, zegt Anton. En typisch Brabantse gastvrijheid, die direct de toon zet. Wat volgt is een zeer persoonlijk gesprek met dit ondernemerskoppel, voor wie vorig jaar twee dromen tegelijk uitkwamen.
Twee dromen tegelijk? Ja, want ze werden én eigenaar van een horecazaak – vooral voor Anton een langgekoesterde wens – én vader en moeder van een meisje, Guusje, het kind dat ze al zo lang wensten. Om maar direct met dat persoonlijke verhaal te beginnen. Het mág ook best een keer verteld, vinden ze. Nancy: ‘Al was het maar om aan te geven dat het ons niet alléén maar voor de wind gaat, wat wel eens wordt verondersteld.’
Tranen
Anton en Nancy waren al geruime tijd aan het proberen zwanger te worden. Eindelijk lukte dat, begin 2017, maar de zwangerschap liep mis. En ze waren nog wel zo in jubelstemming, want ze hadden nét getekend voor de overname van De Smulpot. Enorme domper op de feestvreugde. Kort daarna werd Nancy toch weer zwanger. Nancy: ‘En toen kregen we van verschillende kanten te horen dat dat toch wel héél slecht gepland was: net een nieuwe zaak én een baby… Mensen hadden geen idee natuurlijk, dat plannen soms helemaal niet aan de orde is.’ Ze slikt wat tranen weg en vertelt dan lachend over Guusje, die op 14 april 2018 werd geboren. Anton: ‘We waren hier nog maar net gestart. Ja, best heftige tijden. Maar mooi heftig.’
Zoenen
Anton (38) is er een van Texelse Cathrien de Winter en Amsterdammer Ruud Kalusche. Hij groeide op in Den Hoorn. Al op z’n vijftiende werkte hij in Café in den Grooten Slock. Na de middelbare school ging hij naar de hotelschool in Groningen. Nancy (31) deed dezelfde opleiding in Tilburg. Ze ging stagelopen in het Holiday Inn in Amsterdam, waar Anton werkte als bartender. Anton: ‘Nancy deed de nachtreceptie. Als ik klaar was met mijn werk, ging ik bij haar nog even langs en hadden we goede gesprekken’ Niet dat ze gelijk verliefd werden. Nancy: ‘Dat gebeurde pas later. Anton was werknemer van het jaar geworden en won een weekendje Milaan. Hij vroeg mij mee.’ Anton: ‘Maar jij zei, dan wil ik eerst wel een keer hier in Amsterdam met je uit eten.’ Nancy: ‘Aan het eind van die avond zaten we te zoenen’.
Texel knaagt
Van het een kwam het ander. Ze gingen samenwonen op een woonboot aan de gracht, werkten allebei in de hotellerie en hadden het goed in de hoofdstad. Tot er in 2012 bij Anton iets begon te knagen: Texel. ‘Ik wilde er graag onze kinderen laten opgroeien én er een eigen horecazaak beginnen.’ Nancy wilde graag mee. Niet veel later kwamen ze naar het eiland. Anton ging aan de slag als bedrijfsleider bij Paal 9, Nancy werkte eerst bij paviljoen Twaalf en daarna bij Boutique Hotel Texel van Marianne Langeveld. ‘Marianne werd een goede vriendin, samen hebben we het hotel uitgebouwd tot wat het nu is.’ Anton dacht intussen na over een volgende stap, zijn droom: een eigen zaak. Er kwamen verschillende opties voorbij, maar die kwamen niet rond. ‘En toen belde Melvin Kikkert van NBC dat De Smul te koop kwam.’ Tot dan toe was het plan dat Anton alleen in een nieuwe zaak zou stappen, maar hier kwam ook Nancy in beeld. ‘De Smul heeft óók zeven hotelkamers en in de hotellerie ligt haar hart.’ Nancy: ‘Toen Anton het voorstelde heb ik eerst een kwartier geprotesteerd. Daarna besloot ik om toch mee te doen.’
Wow-factor
In april 2017 werd de koop al gesloten. Op 3 januari 2018 kregen ze de sleutel en na een korte verbouwing gingen ze op 29 januari open. Sindsdien is er ruim een jaar voorbij. Nancy: ‘Natuurlijk was het heel spannend, een goed lopende zaak overnemen. Maar het gaat heel goed. We hebben een super team, allemaal echte horecamensen, inmiddels al 24 fte.’ Anton is voor vijfennegentig procent op de werkvloer. ‘Ik wil als aanvoerder van het team altijd meespelen.’ Nancy zorgt voor het hotel, de marketing, administratie en personeelsplanning en springt waar mogelijk bij in de bediening.
Teamgeest en gastvrijheid zijn de cruciale ingrediënten. Nancy: ‘We praten veel met z’n allen over hoe je zelf als gast ontvangen en verzorgd wilt worden. En stemmen daar onze gastvrijheid op af.’ Anton heeft na vele jaren in loondienst zijn draai als zelfstandig ondernemer helemaal gevonden. ‘Hier heb ik grip, mogen we het zélf bepalen. Het voelt ook niet als werken.’ Nancy vult aan: ‘Dit is een soort thuis. Wij zeggen ook niet we gaan naar ons werk, nee, we gaan naar De Smul. We leggen onze ziel en zaligheid erin. Niet alles gaat altijd voor de wind, maar we proberen wel zo veel mogelijk alleen de dingen te doen die we echt leuk vinden. Op onze eigen manier. Dat zorgt voor een positieve flow.’ Neem het ontbijt. ‘Overal zie je een buffet. Wij serveren een uitgebreid ontbijt aan tafel. Veel persoonlijker.’ Net als de ruime porties. Nancy: ‘Bij ons in Brabant ga je niet met honger van tafel. En wie niet alles opeet, krijgt desgewenst de Smulbox mee naar huis.’ Het gaat hen om de wow-factor. Wat dat betekent laat Nancy later zien als we een hotelkamer bekijken. Op bed ligt een zeer persoonlijk handgeschreven welkomstkaartje voor de nieuwe gasten. ‘Het zit ’m in die kleine details, alles moet hier kloppen.’
Texelse Hotelweek
Leuke, creatieve dingen doen, dat is Nancy en Anton op het lijf geschreven. Een mooi voorbeeld is de Texelse Hotelweek, die Nancy bedacht samen met Marianne Langeveld. ‘Het idee is dat gasten eind oktober, tijdens de Texelse Hotelweek, voordelig een kamer kunnen boeken voor de winter, dus tot eind maart. Vorig jaar was dat voor De Smulpot en Boutique Hotel Texel een groot succes. Dit jaar hopen dat we het concept over Texel te kunnen uitrollen!’
